تظاهرات بالینی و عوارض بیماران مبتلا به اوریون بستری در بیمارستان های کودکان دانشگاه علوم پزشکی تهران طی سال های ۷۶-۱۳۷۲

سابقه و هدف: با توجه به شیوع اوریون و عوارض متعدد مرگ و میر مبتلایان به آن و نقش عوامل محیطی بر تظاهرات بالینی و عوارض بیماری و به منظور تعیین تظاهرات بالینی و عوارض مبتلایان به اوریون، این تحقیق بر روی کودکانی که به دلیل عوارض بیماری در بیمارستان های کودکان دانشگاه علوم پزشکی تهران در سال های 76-1372 بستری بودند، انجام گرفت. مواد و روش ها: تحقیق با روش مطالعه داده های موجود صورت پذیرفت. پرونده کودکانی که با تشخیص اوریون و به علت عوارض آن بستری بودند مورد مطالعه قرار گرفت. خصوصیات فردی بیماران، مدت بستری و هزینه بیمارستانی، علایم، تظاهرات بالینی و عوارض بیماری و همچنین سابقه دریافت واکسن اوریون برسی و ثبت گردید. یافته ها: طی مدت مورد بررسی، 305 کودک واجد شرایط بررسی شدند. متوسط سن 8.4 سال و 76% پسر و 24% دختر بودند. در 96% استفراغ، 92% سردرد و 75% سفتی گردن و علامت kernig در 30% گزارش شد. در مایع مغزی نخاعی، متوسط گلبول سفید 295 عدد و 80% را لنفوسیت تشکیل می داد. 91.7 درصد بیماران فاقد سابقه تزریق واکسن اوریون بودند. کودکان به طور متوسط 4.5 روز بخاطر عوارض اوریون در بیمارستان بستری بودند. نتیجه گیری: عوارض بیماران مبتلا به اوریون بالا بوده و جدی است و وقتی کودکان واکسینه نشده باشند، احتمال بروز بیماری افزایش می یابد. تزریق دو نوبت واکسن اوریون در سنین 14 تا 18 ماهگی و 6 سالگی توصیه می شود.